Het leven van een kampeerder

11 juli 2014

Het leven van een kampeerder

Of wel de eerste ervaringen met onze camper

Eindelijk, daar is ie dan, de lang verwachte super camper met alles er op en er aan. Het is een wonder op wielen.  Een technisch hoogstandje op kleinste oppervlakte.  Keuken, badkamer, zitgroep, slaapgedeelte , alles zit er in. In de dubbele bodem zijn de verwarming, boiler, airco en watertanks ondergebracht. Op het dak zijn zonne-collectoren gemonteerd.

Na een uitvoerige instructie, waarvan we de helft hebben vergeten, worden we de wijde wereld ingestuurd. Ik in de camper, Monika in de volgauto. Met kloppend hart en zweethanden manoevreer ik het gevaarte over kruispunten en rotondes. Nu vooral geen fouten maken.  The first cut is the deepest. (De eerste kras is de ergste).   Wonder boven wonder bereiken we zonder schade onze parkeerplaats. De burgemeester van Hildisrieden heeft ons een gratis plaatsje ter beschikking gesteld, waar we ongestoord de camper kunnen inrichten. Beddegoed, keukenspullen, klapstoelen, tafeltje, en nog honderd dingetjes worden in de camper verstouwd.

En dan gaat het gebeuren: de eerste nacht in de camper.  Met zijn tweeën er in gaat goed, maar al gauw stoten we letterlijk aan onze grenzen.  We stoten tegen kastjes, tegen de deur van de badkamer, stoten onze hoofden en schuren langs elkaar, (dat laatste is natuurlijk wel aangenaam).

Al gauw zijn we eens over regel nummer 1: Er mag maar één persoon tegelijk lopen. De andere persoon moet aan tafel zitten of in het bed liggen, het beste nog is buiten blijven. Regel nummer 2:  de wc in de camper wordt alleen voor dringende kleine boodschappen gebruikt. Als je in de verte vermoedt, dat er iets groots staat te gebeuren, moet je direct je trui en regenjas aantrekken, op je slippers de 200 meter door het natte gras lopen en hopen, dat in het badhok nog een enigszins schone wc te vinden is.

Maar, we vinden het wel leuk.

Een andere  uitdaging (= probleem) vormen de fietsen. Volgens de verkoper van de camper moeten er twee achterin kunnen.  Alvorens daadwerkelijk tot de koop dezer over te gaan proberen we het uit. En ontdekken onder veel gevloek en gezucht, dat ze er niet in passen. 

Maar, we vinden het nog steeds leuk.

Dankzij een vaardige fietsenmaker vinden we de oplossing: iets kleinere wielen, het stuur 90° draaien en de inklapbare pedalen en het zaakje is geritst.

Nu alleen nog de dagenlang aanhoudende koude en regen doorstaan en we kunnen beginnen met genieten.

Veel liefs

Peter en Monika
 

Das Leben eines Kampierers

Oder  die ersten Erfahrungen mit unserem Wohnmobil

Endlich, da ist es: das lange erwartete Super-Wohnmobil mit allem Schnick-Schnack. Es ist ein Wunder auf Rädern. Eine technische Spitzenleistung auf engstem Raum. Küche,  Badzimmer, Sitzecke, Schlafraum, alles ist vorhanden. Im doppelten Boden sind die Heizung, der Boiler, die Klima-Anlage und Wassertanks eingebaut. Auf dem Dach sind Sonnen-Kollektoren montiert.

Nach einer ausführlichen Schulung, wovon wir die Hälfte wieder vergessen haben, werden wir in die weite Welt entlassen. Ich im Wohnmobil, Monika im Mietauto hinterher. Mit Herzklopfen und Schweisshänden manövriere ich das Gefährt über Kreuzungen und Kreisel. Jetzt vor allem keine Fehler machen. The first cut ist the deepest (der erste Kratzer ist der Schlimmste). Wunderbarerweise erreichen wir ohne Schaden unseren Parkplatz. Der Gemeindepräsident von Hildisrieden  hat uns einen gratis Stellplatz zur Verfügung gestellt wo wir ungestört unser Wohnmobil einrichten können. Bettwaren, Küchen-Utensilien, Klappstühle, Tischchen, und noch 100 Sachen werden im Wohnmobil versorgt.

Und dann ist sie da:  die erste Nacht im Wohnmobil.  Zu zweit hinein geht gut, aber schon bald stossen wir buchstäblich an unsere Grenzen. Wir stossen uns an Kästchen, der Badezimmertüre, wir stossen mit unseren Köpfen an und wir schüren aneinander vorbei (das Letzte ist natürlich nicht unangenehm).

Schon bald einigen wir uns auf Regel Nummer 1: nur eine Person darf laufen. Die andere Person muss am Tisch sitzen oder im Bett liegen, am Besten aber draussen bleiben. Regel Nummer 2: Das WC im Wohnmobil wird nur für dringende kleine Geschäfte gebraucht. Wenn irgend wann ein grösseres Ereignis vermutet wird, musst du schnell einen Pulli und eine Regenjacke anziehen, auf deinen Slippers 200 Meter durch das nasse Gras laufen und hoffen, dass im Badehüsli noch ein einigermassen sauberes WC zu finden ist.

Aber wir finden es noch lustig.

Eine andere Herausforderung (= Problem) bilden die Velo’s. Gemäss dem Wohnmobilverkäufer sollen zwei Velo’s hinten hinein passen. Bevor wir tatsächlich zum Kauf der Velo’s schreiten, probieren wir es natürlich aus und entdecken unter Fluchen und Seufzen, dass sie nicht passen.

Aber wir finden es immer noch lustig.

Dank einem fähigen Velo-Mech finden wir die Lösung: etwas kleinere Räder, den Lenker 90° drehen und umklappbare Pedalen und die Sache ist geritzt.

Jetzt nur noch der tagelangen Kälte und dem Regen trotzen und dann können wir beginnen zu geniessen.

Liebe Grüsse

Peter und Monika

Foto’s

8 Reacties

  1. Lethy te Loo:
    11 juli 2014
    Hoi Peter en Monika,

    Nou Peter, je hebt echt je roeping mis gelopen, wat een leuk verhaal!!!
    Wat een mooie camper ook!
    Met zijn tweeën in een huis is soms al een uitdaging, maar met zijn tweeën in een camper, nu dat is weer een different story.
    Wij wensen jullie toch heel veel plezier en leermomenten!!!

    Groetjes Jan en Lethy
  2. Sile+Pius:
    11 juli 2014
    hey ihr Zwei
    Gott sei Dank seit ihr noch nicht abgesoffen oder im Schlamm stecken geblieben. Habt ihr eigentlich Gummistiefel???
    Sieht aber echt gemütlich aus euer neues Zuhause.
    War gerade beim Zahnarzt Fäden ziehen. Die Wunde schmerzt immer noch, aber der Typ findet das normal nach "nur" einer Woche. Melde mich anfangs Woche für einen Termin für unser Essen. Liebe Grüsse Sile + Pius
  3. Rineke:
    11 juli 2014
    dank voor je humoristische verhaal met bijzonder nieuws….
    een hippe, luxe camper als home op jullie tour en in amerika dit jaar. GEWELDIG, GAAF, GEFELICITEERD !!!
    (hang er maar een christoffeltje in)
    lieve monika en peter, veel reis, rij- en woonplezier
    en graag tot het volgende avontuur. XX rineke (en herman)
  4. Rineke:
    11 juli 2014
    herman: ze gaan niet naar amerika, maar naar AUSTRALIE !!!
    foutje …… abuis…… sorry, rineke
  5. Jaap:
    12 juli 2014
    Nou, het ziet er heel KNUS uit!!! Die camper. Een ook mooie kleuren! Nou, veel plezier en voor een veilige tocht gewenst door Europa en Australie (inderdaad, Herman).
    Ik kijk met plezier uit naar jullie volgende reisverslagen.
    veel groeten, Jaap
  6. Els:
    13 juli 2014
    Heus, Peter en Monica, het went wel.
    Jan en ik hebben in een veeeeeel kleinere camper
    heel europa doorgereist.
    Het zijn ideale dingen, ik wens jullie er veel plezier mee
    rijd voorzichtig , we horen wel van jullie ervaringen.
    Hartelijke groeten
    Els
  7. Maria:
    14 juli 2014
    Ik ben jaloers op jullie. Wat een mooi knus huisje op wielen hebben jullie. Vrolijke kleuren en alles zo praktisch ingericht. Met die twee leefregels valt het best te doen. Krijgen we nog een housewarmingparty of een rondleiding door alle ruimtes?
    Ik wens jullie heeel veeel reisplezier en hopelijk zien we jullie nog voordat jullie echt vertrekken naar Nieuw-Zeeland(?) Veel liefs, Maria.
  8. Pauline:
    9 augustus 2014
    Hoi pap en Monika,

    Wat een gezellige camper! Echt super knus! Veel plezier met jullie nieuwe huisje. Binnenkort de tocht naar NL?

    Liefs Pauline en de rest