Op weg naar ver weg

19 november 2014 - Taupo, Nieuw-Zeeland

Op weg naar ver weg

Onze route: Amsterdam, Abu Dhabi, Sydney, Auckland, Coromandel Island, Waihi, Rotorua. Taupo

Ja, ik zie hem!

We staan op de kade van Auckland, met onze neuzen tegen het hek van de „Ports of Auckland. Zo dichtbij en toch zover.  Het grote schip spuugt in onregelmatige afstanden alles mogelijke uit: auto’s, tractors, bouwmachines. En dus ook onze camper. Helaas mogen we hem niet direct meenemen. Eerst moet hij door de keuring van het ministerie, dan door de plaatselijke APK-keuring, tenslotte moet er hier en daar nog wat betaald worden, maar dan is het zover, we mogen de weg op! De camper is onbeschadigd aangekomen en we laten onze goede stemming niet bederven door het feit, dat verschillende huishoudartikelen zijn “verdwenen”. De  Zwitserse nummerborden mogen er aan blijven, we zijn dus meteen op de weg als exoten herkenbaar.

Even een blik terug. Vijf dagen Abu Dhabi. De prachtvolle Grand Moskee maakt zeker  grote indruk op ons, maar het leukst en interessant vinden we het ziekenhuis voor valken. De plaatselijke sjeiks houden valken als hobby en ze hebben er veel geld voor over, dat ze gezond blijven of worden. De valken hebben leren hoedjes over hun hoofd, die er voor zorgen, dat ze niets kunnen zien en daardoor rustig blijven. De zorg begint bij een pedicure, maar ook bloedanalyse, röntgenfoto’s, MRI en complete operaties zijn mogelijk.

Een totaal andere bezienswaardigheid is het chique “Emirates Palace” hotel. Het grenst aan decadentie, wat hier geboden wordt. Bijvoorbeeld een cappuccino met bladgoud snippers er op voor 20 Euro. Of voor de kleinere portemonnee een cappuccino met kameelmelk. In de grote hal zingt een sopraan klassieke liederen en begeleidt zichzelf daarbij  op een soort harp. Aan de wand staat een “goud-automaat”, waar je met je credit card gouden mini-baren kan kopen.

Ons verblijf in Sydney moet natuurlijk ook genoemd worden (mooi, leuk, lekker eten), de foto’s zeggen veel meer. Bijna mochten we Australië niet verlaten. Bij het inchecken voor de vlucht naar Auckland werden we vriendelijk, maar duidelijk er op gewezen, dat je zonder uitreis-ticket Nieuw Zeeland niet in mocht! Gelukkig was er nog genoeg tijd om met de laptop en internet een enkeltje Auckland-Melbourne te kopen, zodat we toch nog mee mochten.

Rare jongens, die Nieuw Zeelanders. Bij aankomst op het vliegveld van Auckland willen ze weten of je schone schoenen aan hebt, geen eten bij je hebt en krijg je gratis tips van de aardige douaneambtenaar, hoe je veilig over de smalle en bochtige wegen moet rijden.

En nu is het echte werk begonnen.  De rollenverdeling is geregeld.  Monika is navigator, technicus, fotogravin en kokkin. Peter is chauffeur, financieel adviseur en reporter.  De eerste indrukken zijn geweldig, wat heeft Nieuw Zeeland veel aan natuur te bieden. Om maar te noemen: het Coromandel Schiereiland met zijn “Hot Water Beach”. Hier zijn hordes volwassen mensen met een lullig schepje in het zand aan het graven in de hoop warm water te vinden. De gelukkigen hebben een plekje gevonden en doen alsof ze heerlijk in het ondiepe water liggen te badderen. Andere, zoals wij, krijgen het alleen maar warm van het graven. Heet of zelfs maar lauw water valt ons niet ten deel. Ook een “jungle walk” (zonder gids) in het regenwoud bij Thames brengt ons aan het zweten.  Niet zo zeer door de inspanning, meer door het geglibber over steile modderige paadjes en het meerdere keren oversteken over de snel stromende beek, springend van de ene naar de andere steen. 

Als laatste verdient het thermale vulkaangebied tussen Rotorua en Taupo speciale aandacht. Hier blubberen modderpoelen, dampen beekjes en meren, spuiten geisers (ook al moeten ze hem een aanzetje met een zakje zeeppoeder geven). De kleuren van de meren variëren van geel-groen, tot turquoise en roodachtig. Kijk maar naar de foto’s.

Vele groeten

Peter en Monika

 

Unterwegs in die Ferne

Unser Route: Amsterdam, Abu Dhabi, Sydney, Auckland, Coromandel Island, Waihi, Rotorua. Taupo

Ja, ich sehe ihn!

Wir stehen auf dem Quai von Auckland, mit unseren Nasen am Zaun vom “Ports of Auckland”. So nahe und doch so weit weg. Das grosse Schiff spuckt in unregelmässigen Abständen alles mögliche aus: Auto’s, Traktoren, Baumaschinen. Und dann auch unser Wohnmobil. Leider dürfen wir ihn nicht direkt mitnehmen. Zuerst wird er vom Ministerium geprüft und dann folgt eine Fahrzeugprüfung. Zum Schluss muss hie und da noch etwas bezahlt werden, aber dann ist es so weit, wir dürfen auf die Strasse! Das Wohnmobil ist unbeschädigt und wir lassen unsere Stimmung nicht durch die Tatsache verderben, dass verschiedene Haushaltartikel verschwunden sind. Die Schweizer Nummernschilder dürfen am Wohnmobil bleiben. Wir sind also auf dem Weg direkt als Exoten erkennbar.

Kurz ein Blick zurück. Fünf Tage Abu Dhabi. Natürlich beeindruckt uns die prunkvolle Moschee, aber das lustigste und interessanteste finden wir das Krankenhaus für Falken. Die örtlichen Sheiks halten Falken als Hobby und sie sind bereit viel Geld für die Gesundheit ihrer Vögel auszugeben. Die Falken haben Lederhütchen auf dem Kopf, die dafür sorgen, dass sie nichts sehen können und daurch ruhig bleiben. Das Angebot geht über eine Pediküre, Blutanalyse, Röntgenbilder, MRI und auch komplette Operationen sind möglich.

Eine total andere Sehenswürdigheit ist das schicke “Emirates Palace” Hotel. Es grenzt an Dekadenz, was hier geboten wird. Zum Beispiel einen Cappuccino mit Blattgoldstreifen obenauf für 20 Euro. Oder für den kleineren Geldbeutel einen Cappuccino mit Kamelmilch. In der grossen Halle singt eine Sopranistin klassische Lieder und begleitet sich selbst dabei mit einer Art Harfe.  An der Wand steht ein “Gold-Automat”, wo man mit einer Kreditkarte Golden-Minibarren kaufen kann.

Unser Aufenthalt in Sydney darf natürlich nicht unerwähnt  bleiben (schön, lustig, feines Essen). Die Foto’s sagen viel mehr. Fast durften wir Australien nicht verlassen. Beim Einschecken für den Flug nach Auckland wurden wir freundlich aber bestimmt darauf hingewiesen, dass man ohne Rückflugticket in Neuseeland nicht einreisen darf! Glücklicherweise hatten wir noch genug Zeit um mit dem Laptop und Internet ein einfaches Flugticket Auckland-Melbourne zu kaufen, so dass wir doch noch mitfliegen durften.

Die spinnen, diese Neuseeländer. Bei der Ankunft am Flughafen von Auckland wollen sie wissen ob unsere Schuhe sauber sind, ob wir kein Essen dabei haben, und man bekommt gratis Tipps, wie man sicher über die schmalen und kurvenreichen Strassen fahren muss.

Und jetzt hat das echte Reisen begonnen. Die Rollenverteilung ist geregelt. Monika ist Navigatorin, Technikerin, Fotografin und Köchin. Peter ist Fahrer, Finanzberater und Berichterstatter. Die ersten Eindrücke sind enorm. Was hat Neuseeland viel an Natur zu bieten. Zum Beispiel die Coromandel Halbinsel mit seinem “Hot Water Beach”. Hier sind ganze Horden Erwachsener mit einer Kinderschaufel im Sand am graben in der Hoffnung warmes Wasser zu finden. Die Glücklichen haben einen Flecken gefunden, und tun so, als ob sie herrlich im seichten Wasser baden. Andere, wie wir, bekommen es nur warm vom graben. Heisses, oder nur lauwarmes Wasser wird uns nicht vergönnt. Auch ein “Junglewalk” (ohne Führer) im Regenwald bei Thames bringt uns ins Schwitzen. Nicht so sehr wegen der Anstrengung, sondern mehr wegen dem Rutschen auf den steilen schlammigen Fusswegen, und wegen dem mehrfachen Ueberqueren vom schnell fliessenden Bach, springend von einem Stein zum anderen.

Zum Schluss verdient das thermale Vulkangebiet zwischen Rotorua und Taupo unsere spezielle Aufmerksamkeit. Hier blubbern Schlammlöcher, dampfen Bäche und Seen, spritzen Geysire empor (auch wenn hier mit etwas Seife nachgeholfen wird). Die Farben der Seen varieren von gelb-grün bis turquoise und rötlich. Siehe die Foto’s.

Viele Grüsse

Peter und Monika

 

Foto’s

6 Reacties

  1. Rineke:
    19 november 2014
    moeten wij nou weer jaloers worden ??
    leuk verhaal, bijzondere foto's. daar genieten wij van
    lieve monika en peter." dichtbij " gebracht voor ons.
    dank jullie wel en nog veel reisplezier en gezelligheid
    in jullie camper in verwegistan !! xx xx rineke/herman
  2. Jaap:
    20 november 2014
    Hoi Peter en Monika, wat een smeuiig verhaal weer en prachtige foto's. Op deze manier kunnen we een beetje met jullie meeleven. Heel veel plezier in jullie tijdelijke huis op wielen en nog veel mooie ervaringen torgewenst!
    liefs en groet,
    Jaap
  3. Sile+Pius:
    20 november 2014
    Hallo Ihr Zwei
    Danke für den ausführlichen Reisebericht und die schönen Fotos. Mann wird richtig neidisch.Wir würden auch gerne etwas schwitzen auch ohne warm Wasserdusche danach:-)
    Ganz liebe Grüsse Sile+ Pius
  4. Els:
    21 november 2014
    Geweldig, wat een ervaring.
    teveel om te onthouden, goed om er foto s van te maken.
    ik geniet met jullie mee. Goeie reis
    liefs els
  5. Maria:
    24 november 2014
    Schitterend, wat een belevenis in Abu Dhabi en Sydney. Ik kan me ook voorstellen dat het spannend was om eindelijk de camper terug te zien en er mee op weg te gaan, langs al die kleurige gebieden. Het is bijna niet echt. Maar toch, je kan er mooie foto's van maken en net doen of je een waterspuwer bent.
    Lieve Peter en Monika, heel veel plezier en laat ons, de achterblijvers, meegenieten met het bekijken van de wereld.
  6. Rineke:
    26 november 2014
    27 november 2014:
    een HIEP HIEP HOERA voor onze MONIKA!!!
    XX dikke smakkerd voor jou !!!!